Lumalabo Ang Lawa Ng Laguna
Raul Funilas
Agosto 18, 2006
Lumalabo itong lawa sa paglurok nitong ulan,
May ragasa yaong bahang nanggaling sa kabundukan;
Dahil walang sagkang ugat libong punong ibinuwal
Lupang pikat ay naagnas, umaangkas, gumagapang
Na ang alam kong puntahi’y ang puntod ng aking bayan.
Lumalabo itong lawa sa hampas ng MANINIBOG,
Nawiwiring kawang isda sa putika’y sumusubsob;
Unti-unting nahuhukay ang banlik na natutulog
Kalamay na hinahalong ang tabsing ay natatakot,
Sa anlog di’y may giyaot ang ligating Mamumukot.
Lumalabo itong lawa sa basurang ikinalat,
Laksang taong nagliwaliw sa tubigang ubod-lawak;
Ang agos ay nalulumpo sa mabahong nagpayatas
Isdang tabang nangamayat hanggang ito’y mangabulag
May makain pa ba kaya ang hagdan kong sintang anak?
Lumalabo itong lawa sa romolyong uli-uli,
Na lumambal ang mapusok na daluyong ng buhawi;
Nahihilong toneladang gilik- burak sasandali’y
Naging dagim itong kulay ng lawa kong itinangi,
Matapang man ang loobi’y sagrado ang aking budhi.
Lumalabo itong lawa ng Lagunang may pang-akit,
Sa dahilang kaming taal matagal ang pagkapikit;
Hindi namin nabantayan ang tubigang may hinagpis
Kaya ito’y unti-unting nalulupog. O, kay-sakit
Na malamang ang lawa ko’y mamamatay sa ligalig.
Hiwá Sa Lawa 
Mag-iwan ng puna